Dostępne formy leczenia żywieniowego

Właściwy wybór drogi i sposobu leczenia żywieniowego zależy od stanu chorego, jego schorzeń i stanu przewodu pokarmowego.

Jeśli możliwe jest wykorzystanie drogi naturalnej (jedzenia doustnego) i pokrycie tą drogą zapotrzebowania energetycznego chorego stosuje się modyfikację diety naturalnej lub specjalne preparaty doustne – doustne leczenie żywieniowe.

Jeśli możliwe jest wykorzystanie przewodu pokarmowego i pokrycie co najmniej 60% zapotrzebowania energetycznego chorego, a także nie ma przeciwwskazań, stosowane jest z wyboru żywienie dojelitowe. W przypadku chorych, którzy nie są w stanie odżywiać się drogą naturalną i wymagają leczenia żywieniowego – gdy tylko jest to możliwe preferowany jest dostęp dojelitowy.

Jeżeli droga doustna lub dojelitowa jest niemożliwa lub niewystarczająca stosuje się żywienie drogą dożylną – żywienie pozajelitowe.

W przypadku łączenia różnych metod leczenia żywieniowego mówimy o żywieniu suplementarnym.

Domowe leczenie żywieniowe – leczenie żywieniowe kontynuowane w domu, gdy stan chorego pozwala na opuszczenie szpitala ale wymaga on kontynuacji żywienia droga pozajelitową lub dojelitową.